In deze turbulente tijd, vele maatregelen vanuit de overheid opgelegd, worden veel mensen beperkt. Veel mensen worden beperkt in hun bewegingsruimte/vrijheid. Dit zijn kinderen, jongeren, jeugd, jongvolwassenen, volwassenen, ouderen, noem maar op. Al deze groepen, zullen merken dat hun leven niet meer was zoals voorheen.
Voor de een was het met de eerste Lock-down een verademing. Eindelijk de tijd en de ruimte voor de dingen die voorheen niet konden. Even landen, bijkomen. De nood tot contacten met anderen was niet hoog, het was immers een kortdurende maatregel.
Echter besloot de overheid anders. Helaas kwam er een tweede Lock-down, voor sommige mensen eveneens een verademing, voor anderen een grote belemmering, weer andere mensen voelden de tweestrijd hierin. Van de ene kant wel fijn, maar af en toe…
Hoe is dit voor onze jongeren, de jeugd onder ons?
Scholen zijn alleen open voor de praktijklessen en voor hen die het nodig hebben. Een hele grote groep jongeren en jeugd valt hierbuiten. Sporten kan niet meer zoals voorheen.
De jongeren van deze tijd, leven vaak vanuit de verbinding, staan heel open en ontvankelijk in het leven. Sommige van deze jongeren zoeken de grenzen op (helemaal logisch en passend binnen de leeftijd en de fase waarin ze zitten) Deze groep heeft nog contacten, maar doen dit stiekem. Zien een beperkte groep mensen, maar daarbuiten? Hen sociale leven, of het sociale leven voor hen zoals het zou moeten zijn, is er niet.
Een andere groep jongeren, zit ‘alleen’. Alleen en eenzaam thuis, geen contacten, geen sociale kring, geen school, geen netwerk waarop teruggevallen kan worden. Gedachten, in een negatieve spiraal. Er zit geen vooruitgang, geen progressie meer in. Wat zijn de uitzichten? Wat is het contact? Dat ene moment op de dag met de docent? Is dat het lichtpuntje vandaag? Of zijn alle dagen even zwart en uitzichtloos?
Ik schets hier een beeld, ik hoop dat het weinig voorkomt, maar ik vrees het ergste. En met de jongeren, zijn het ook nog de kinderen, volwassenen en ouderen die kampen met een soortgelijke situatie. Niet iedereen is even sociaal, even open, heeft geleerd op een positieve manier contacten te leggen of te onderhouden.
Samen sterk
Voor deze mensen, vooral voor de jongeren, maak ik me graag sterk. En met mij vele andere binnen de organisatie Natuurlijk Gezond Noord-Limburg. Laten we er met zijn allen voor deze mensen zijn, voel je welkom voor een vrijblijvend gesprek binnen mijn praktijk: ‘De blauwe vlinder’.
Heel veel positieve lichtjes voor iedereen in deze tijd!
Liefs
Ellie Peeters-van Rens
Foto: Frank Smedts